هر که پشت پای چون شبنم از صائب تبریزی غزل 2405

1 هر که پشت پای چون شبنم به آب و رنگ زد در حریم مهر تابان تکیه بر اورنگ زد

2 چون می انگور، صاف بیخودی غماز نیست می توان میخانه ها زین باده بیرنگ زد

3 درد پنهان را زبان عرض مطلب کوته است بوی می از شیشه نتواند برون چون رنگ زد

4 خال لیلی جامه در نیل مصیبت می زند تا کدامین سنگدل یارب به مجنون سنگ زد

5 نیست امید برومندی ز خال نوخطان حاصلش افسوس باشد دانه را چون زنگ زد

6 شیر در دست هجوم مور عاجز می شود چون تواند پنجه مژگان با خط شبرنگ زد؟

7 نامه سربسته از تاراج مضمون ایمن است در حریم بیضه می بایست بر آهنگ زد

8 از شبیخون حوادث لشکرش در هم شکست هر که صائب در مقام صلح طبل جنگ زد