هرکه اینجا ز جگر آه ندامت از صائب تبریزی غزل 3470

1 هرکه اینجا ز جگر آه ندامت نکشد نفس صاف ز دل صبح قیامت نکشد

2 هرکه خواهد که گرانسنگ بود میزانش به که امروز سر از سنگ ملامت نکشد

3 تا ازان یار سفر کرده نگیرد خبری اشک ما پای به دامان اقامت نکشد

4 نفس سوخته عشق ز پا ننشیند تا گلاب از گل خورشید قیامت نکشد

5 سایه عشق گران است، عجب نیست اگر سرو در زیر پر فاخته قامت نکشد

6 کرده ام خنده به ارباب ملامت صائب اره چون بر سر من سین سلامت نکشد؟