هر که عاشق نیست خون در از صائب تبریزی غزل 1132

1 هر که عاشق نیست خون در پیکرش افسرده ست گفتگو با زاهدان تلقین خون مرده است

2 پشت سر بسیار خواهد دید عمر خضر را از دم تیغ شهادت هر که آبی خورده است

3 در غم عاشق بود هر چند بی پرواست حسن فکر بلبل غنچه را سر در گریبان برده است

4 بوی خون می آید امروز از لب میگون یار تا به یاد او که دندان بر جگر افشرده است؟

5 در غریبی وا شود صائب دل ارباب درد غنچه ما تا بود در بوستان پژمرده است