هر که دل زان پنجه مژگان برون می آورد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 هر که دل زان پنجه مژگان برون می آورد جوهر از شمشیر هم آسان برون می آورد
2 در ریاض حسن او هر کس به گل چیدن رود همچو نرگس دیده حیران برون می آورد
3 پسته را از پوست امید ملاقات شکر گرچه دل خون می کند، خندان برون می آورد
4 خواب پوچ این عزیزان قابل تعبیر نیست یوسف ما را که از زندان برون می آورد؟
5 در طلب هر کس که چون غواص پا از سر کند از دل دریا گهر آسان برون می آورد
6 بر ضعیفان جور کمتر کن که جوش انتقام از تنور پیرزن طوفان برون می آورد
7 شاخ و برگ آرزوها می شود موی سفید حرص در صدسالگی دندان برون می آورد
8 می کند هر کس به ابنای زمان با زندگی تخم سخت از پنجه طفلان برون می آورد
9 عاشقان را درد و داغ عشق باغ دلگشاست عشق از آتش سنبل و ریحان برون می آورد
10 هر که صائب گوشه ای از مردم عالم گرفت کشتی از دریای بی پایان برون می آورد