کی حذر از خون خلق آن غمزه از صائب تبریزی غزل 1329

1 کی حذر از خون خلق آن غمزه خونریز داشت؟ داشت پرهیزی گر این بیمار، از پرهیز داشت

2 تا نشد آب، از نقاب غنچه سر بیرون نکرد بس که گل شرمندگی زان روی شبنم خیز داشت

3 رهنوردی بود چون شبدیز اگر پرویز را کوهکن هم قاصدی چون ناله شبخیز داشت

4 برد همت ذره ما را به اوج آسمان ورنه کی خورشید پروای من ناچیز داشت؟

5 پرده تا برداشت از رخ بی نیازیهای حق زیر پا افکند هر کس هر چه دستاویز داشت

6 در شهادتگاه وحدت عاشقان را یکسرند آن که بر سر تیشه زد، قصد سر پرویز داشت

7 تا قیامت گر به من صائب بنازد دور نیست کی چو من آتش زبانی کشور تبریز داشت؟