مرا که هست به دل کوه آهن از مردم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 مرا که هست به دل کوه آهن از مردم سبک چگونه توانم گذشتن از مردم
2 هزار رنگ گل از خار پای خود چینند جماعتی که نخواهند سوزن از مردم
3 به چار موجه رد و قبول تن در ده ترا که نیست میسر گسستن از مردم
4 تو آن زمان سر عیار پیشگان باشی که خویش را بتوانی ربودن از مردم
5 به چشم بسته گل از خار می توان چیدن به اعتزال توان طرف بستن از مردم
6 اگرنه تیرگی آرد طمع چرا سایل چراغ می طلبد روز روشن از مردم
7 برآورند سر از جیب آسمان صائب جماعتی که کشیدند دامن از مردم
ادامه توضیحات شاعر