هرجا نمی خرند متاعت گران از صائب تبریزی غزل 5046

1 هرجا نمی خرند متاعت گران مباش پرواز گیر و خار و خس آشیان مباش

2 چون بوی گل ردای سیاحت فکن به دوش چون سبزه پاشکسته یک بوستان مباش

3 ای شاخ گل به صحبت بلبل سری بکش بسیار بر رضای دل باغبان مباش

4 یک حرف بشنو ازمن ودر خلدسیر کن درمجلسی که گوش توان شد زبان مباش

5 صائب که منع می کنداز جلوه یار را؟ خورشید را که گفته که آتش عنان مباش ؟