کجا نظر به گل و یاسمن بود از صائب تبریزی غزل 586

1 کجا نظر به گل و یاسمن بود ما را؟ که خارخار، گل پیرهن بود ما را

2 به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را

3 به خون نشست عقیق از فروغ عاریتی چه دلخوشی ز سهیل یمن بود ما را؟

4 ببین چه ساده دل افتاده ایم با این بخت که چشم آب ز چاه ذقن بود ما را

5 ز نوبهار قناعت به داغ حسرت کرد حسد به لاله خونین کفن بود ما را

6 به هر لباس که خواهیم جلوه گر گردیم نه ایم سرو که یک پیرهن بود ما را

7 چرا کنیم تنزل به آسمان صائب؟ چنین که خامه، سوار سخن بود ما را