1 کجا از تیغ سرگرم محبت باک می دارد؟ سرعاشق کمند وحدت از فتراک می دارد

2 ندارد پاک گوهر شکوه ای از تلخی دوران صدف در سینه دریا دهن را پاک می دارد

3 مپرس از زاهدان خشک سر گوهر عرفان که از دریا لب ساحل خس و خاشاک می دارد

4 زچوب خشک گردد شعله بیباک سرکش تر کجا از دار پروا عاشق بیباک می دارد؟

5 لباس غنچه تنگی می کند بر خنده گلها فلک دانسته اهل عشق را غمناک می دارد

6 ندارد زلف آن بیباک پروا از غبار خط کجا اندیشه چشم شوخ دام از خاک می دارد؟

7 میفشان آستین بی نیازی برنواسنجی که چون گل هر طرف چندین گریبان چاک می دارد

8 مکن زنهار تکلیف قبا دیوانه ما را که عاشق از گریبان حلقه فتراک می دارد

9 به بخت تیره صائب صلح کن با نور آگاهی که زنگ از بخت سبز آیینه ادراک می دارد