شوق من قاصد بیدرد کجا از صائب تبریزی غزل 3477

1 شوق من قاصد بیدرد کجا می داند؟ آنقدر شوق تو دارم که خدا می داند!

2 تو همین سعی کن ای کاه سبکروح شوی روش جاذبه را کاهربا می داند

3 هرکه فرهاد صفت جوهر مردی دارد تیشه را بر سر خود بال هما می داند

4 بوته خاری اگر در کف صرصر بیند دل سرگشته من راهنما می داند

5 گاه در خواب و گهی مست و گهی مخمورست چشم پرکار تو کی حال مرا می داند؟

6 صائب از لاله عذاران چه توقع داری؟ گل ده روزه چه آیین وفا می داند؟