حسن کی در دل چون سنگ نماید از صائب تبریزی غزل 502

1 حسن کی در دل چون سنگ نماید خود را؟ باده در شیشه بیرنگ نماید خود را

2 عشق ازان شوختر افتاده که پنهان گردد این شرر در جگر سنگ نماید خود را

3 در شب تار کند جلوه دیگر آتش چهره زیر خط شبرنگ نماید خود را

4 تکیه بر دوستی چرخ مکن کاین مکار به تو یکرنگ ز نیرنگ نماید خود را

5 زود باشد که زند غوطه به خون چون طاوس خودنمایی که به صد رنگ نماید خود را

6 سنگ دندان پریشان سخنان است وقار وای بر آن که سبک سنگ نماید خود را

7 شود از بخت سیه، جوهر ذاتی ظاهر جوهر تیغ اگر از زنگ نماید خود را

8 عندلیبی که شد از نغمه شناسان نومید به چه امید به آهنگ نماید خود را؟

9 خون کند در دل صیاد ز پرکاری ها آهوی وحشی اگر لنگ نماید خود را

10 صائب آن حسن به سامان که نگنجد به خیال چه قدر در نظر تنگ نماید خود را؟