دل چسان دست ازان طره طرار از صائب تبریزی غزل 3467

1 دل چسان دست ازان طره طرار کشد؟ چون کسی از دو جهان دست به یکبار کشد؟

2 سر برآرد چه عجب گر ز گریبان مسیح سوزنی کز قدم راهروان خار کشد

3 جای شکرست نه جای گله، گر دیده ورست هرکه در راه خدا بیشتر آزار کشد

4 سبک از خواب گرانجان اجل برخیزد بردباری که درین نشأه فزون بار کشد

5 کشد از غفلت مردم دل آگاه ملال بار یک قافله را قافله سالار کشد

6 گر برابر شود از گرد کسادی با خاک به ازان است گهر ناز خریدار کشد

7 می شود باعث بیداری عالم چون صبح هرکه از صدق نفس از دل افگار کشد

8 سرکشی لازمه سنگدلان افتاده است تیغ را چون کسی از قبضه کهسار کشد؟

9 گر زند مهر خموشی به لب خود طوطی در بغل آینه را تنگ چو زنگار کشد

10 می توان گفت که بویی ز محبت برده است نازگل هر که ز خار سر دیوار کشد

11 نیست با دیر و حرم مردم حق بین را کار کور در جستن در، دست به دیوار کشد

12 نظر پاک به خاک است برابر صائب ورنه آیینه چرا حسرت دیدار کشد؟