چه در طول امل از حرص بی از صائب تبریزی غزل 6767

1 چه در طول امل از حرص بی باکانه آویزی؟ به این زلف پریشان هر نفس چون شانه آویزی

2 به روی آتشین عشق صلح از لاله رویان کن به شمعی هر زمان تا چند چون پروانه آویزی؟

3 گرفتاری غذای روح باشد مرغ زیرک را حرامت باد اگر در دام بهر دانه آویزی

4 ترا هست آشنایی کز جهان بیگانه ات سازد به هر ناآشنا تا چند ای بیگانه آویزی؟

5 ز آغوش پدر هم یاد کن ای بی خبر گاهی چه در دامان مادر اینقدر طفلانه آویزی؟

6 به قیل و قال نتوان در حریم کعبه محرم شد همان بهتر که این ناقوس در بتخانه آویزی

7 نخواهی شد دگر محتاج دامنگیری مردم اگر یک بار در دامان شب مردانه آویزی

8 به همت گوهر یکدانه چون مردان به دست آور چو زاهد تا به کی در سبحه صددانه آویزی؟

9 مبین آیینه را بسیار در خلوت که می ترسم که در دامان پاک خویش بی تابانه آویزی

10 ز مغز سنگ صائب نقش شیرین را برون آری به کار عشق اگر چون کوهکن مردانه آویزی