از مستی چشم تو چه تقریر از صائب تبریزی غزل 4373

1 از مستی چشم تو چه تقریر توان کرد این خواب نه خوابی است که تعبیر توان کرد

2 با دل نگرانی چه قدر راه توان رفت با پای گرانخواب چه شبگیر توان کرد

3 کوته بود از ساده دلان خامه تکلیف بر صفحه آیینه چه تحریر توان کرد

4 شیرازه سیلاب نگردد خس و خاشاک ما را چه خیال است که زنجیر توان کرد

5 می شبنم تلخ است و جگر ریگ روان است از باده محال است مرا سیر توان کرد

6 گر جوشن تسلیم بود خواب فراغت در کام نهنگ و دهن شیر توان کرد

7 چون اهل دلی نیست درین غمکده صائب درد دل خود را به که تقریر توان کرد