شوریده تر از سیل بهارم از صائب تبریزی غزل 4374

1 شوریده تر از سیل بهارم چه توان کرد در هیچ زمین نیست قرارم چه توان کرد

2 چون آبله در ظاهر اگر رنگ ندارم در پرده غیب است بهارم چه توان کرد

3 شیرازه نگیرد به خود اوراق حواسم برهم زده زلف نگارم چه توان کرد

4 چون گرد ز من نیست اگر پست وبلندم خاک ره آن شاهسوارم چه توان کرد

5 برهم نزنم دیده ز خورشید قیامت حیرت زده جلوه یارم چه توان کرد

6 در بیضه چه پرواز کند مرغ چمن گرد زندانی این سبز حصارم چه توان کرد

7 کاری به مرادم نشد از نقش موافق امروز که برگشت قمارم چه توان کرد

8 چون ماه درین دایره هر چند تمامم از پهلوی خویش است مدارم چه توان کرد

9 از مشغله مهر ومحبت که فزون باد صائب سرکونین ندارم چه توان کرد