چه باک حسن ز چشم پر آب می از صائب تبریزی غزل 3748

1 چه باک حسن ز چشم پر آب می دارد؟ که باده آتش از اشک کباب می دارد

2 عجب که روی به آیینه بی نقاب آرد چنین که حسن تو پاس حجاب می دارد

3 ز چشم شوخ بتان مردمی مدار طمع کجا غزال حرم مشک ناب می دارد؟

4 ترا ز کوه فتاده است سخت تر دل سنگ و گرنه ناله عاشق جواب می دارد

5 امید فرش بود در دل هوسناکان زمین شور فراوان سراب می دارد

6 چه نسبت است به مور آن میان نازک را؟ میان مور کی این پیچ و تاب می دارد؟

7 اگر چه در دل سنگ است لعل زندانی امید تربیت از آفتاب می دارد

8 غم من است که بیش است از حساب و شمار وگرنه ریگ بیابان حساب می دارد

9 به خاک بستم اگر نقش، نیستم غمگین که سایه بال و پر از آفتاب می دارد

10 نچیده است گلی از ریاض ساده دلی سیه دلی که نظر بر کتاب می دارد

11 ز چشم دولت بیدار خواب می جوید ز عشق هر که تمنای خواب می دارد

12 امید لطف نسازد به آب اگر ممزوج که تاب باده صرف عتاب می دارد؟

13 ز شعر هر که کند آبرو طمع صائب توقع از گل کاغذ گلاب می دارد