از زلف یار رنگ دگر برگرفته‌ایم از صائب تبریزی غزل 5840

1 از زلف یار رنگ دگر برگرفته‌ایم مومیم اگر چه نکهت عنبر گرفته‌ایم

2 پیش کسی دراز نگشته است دست ما ما چون چنار از آتش خود درگرفته‌ایم

3 چون سر برآوریم ز دریا، که چون صدف گوهر به آبروی برابر گرفته‌ایم

4 با دست رعشه‌دار چو شبنم درین چمن دامان آفتاب مکرر گرفته‌ایم

5 گر دست ما تهی است ز سیم و زر نثار از چهره آستان تو در زر گرفته‌ایم

6 کیفیت جوانی ما را خمار نیست کز دست پیر میکده ساغر گرفته‌ایم

7 ما را به روی گرم چراغ احتیاج نیست کز بال و پرفشانی خود درگرفته‌ایم

8 باور که می‌کند که درین بحر چون حباب سر داده‌ایم و زندگی از سر گرفته‌ایم؟

9 در مشت خار ما به حقارت نظر مکن کز دست برق، تیغ مکرر گرفته‌ایم

10 صائب ز نقطه‌ریزی کلک سخن‌تراز روی زمین تمام به گوهر گرفته‌ایم