ما به ساقی و حریفان به از صائب تبریزی غزل 3495

1 ما به ساقی و حریفان به شراب افتادند ما به سرچشمه و یاران به سراب افتادند

2 ثمر از ماست اگر برگ دگرها بردند گوهر از ماست اگر خلق در آب افتادند

3 خبر از داغ جگرسوز غریبان دارند موجهایی که ز دریا به سراب افتادند

4 پشت دادند به دیوار صدف چون گوهر قطره هایی که به دریا ز سحاب افتادند

5 آه افسوس بود حاصل معمارانی که به تعمیر من خانه خراب افتادند

6 در چمن رشک بر آن بال فشانان دارم که به سرپنجه شاهین و عقاب افتادند

7 شب زلف تو چه افسانه ندانم سر کرد عاملانی که به دیوان حساب افتادند

8 دل معمور از آن قوم طلب کن صائب که به یک جلوه مستانه خراب افتادند