صبر کن بر آب تلخ و شور تا از صائب تبریزی غزل 6729

1 صبر کن بر آب تلخ و شور تا گوهر شوی سرمپیچ از ترک سر تا صاحب افسر شوی

2 هستی هر کس درین دیوان به قدر نیستی است فرد باطل شو اگر خواهی که سردفتر شوی

3 سهل باشد قلب دشمن را پریشان ساختن خویش را بشکن اگر خواهی که سرلشکر شوی

4 برق را پهلوی لاغر کهربای خرمن است غم مخور ز اندیشه روزی اگر لاغر شوی

5 خاطر از وضع مکرر زود درهم می شود یک دو ساغر نوش کن تا عالم دیگر شوی

6 تا نریزی آب نومیدی بر آتش حرص را تشنه می میری اگر سرچشمه کوثر شوی

7 مرد عشقی بر سر بازار رسوایی برآی تا به کی از پرده ناموس در چادر شوی؟

8 مهر خاموشی اگر صائب کنی نقش نگین محرم اسرار مستان چون لب ساغر شوی

9 این جواب آن غزل صائب که یاران گفته اند مگذر از بیگانگی هر چند محرمتر شوی