وفا طلب زجهان فنا نباید از صائب تبریزی غزل 3838

1 وفا طلب زجهان فنا نباید شد امیدوار به این بیوفا نباید شد

2 درین قلمرو آفت به جز مقام رضا دگر به هیچ مقامی رضا نباید شد

3 خوش است عالم آزادگی وعریانی اسیر بند گران قبا نباید شد

4 برید دانه زخرمن به آسیا افتاد زهمراهان موافق جدا نباید شد

5 درین زمانه حیات دو روزه بسیارست رهین منت آب بقا نباید شد

6 سعادتی که زآغوش خار می گوید که ناامید زلطف خدا نباید شد

7 ملایمت به خسیسان ثمر نمیدارد چوگل به روی خس وخار نباید شد

8 نکرده دانه خود پاک چون ستاره صبح غبار خاطره این آسیانباید شد

9 صریر خامه همین پند می دهد صائب که با سیاه دلان آشنا نباید شد