تا خدنگ غمزه بال و پرفشانی از صائب تبریزی غزل 2570

1 تا خدنگ غمزه بال و پرفشانی می‌کند خون ما افسردگان رقص روانی می‌کند

2 از تپیدن نیست فارغ، دل درون سینه‌ام این شرر در سنگ مشق جانفشانی می‌کند

3 ذوق عریانی مرا از خاک تا برداشته است بر تنم پیراهن یوسف گرانی می‌کند

4 گر به ظاهر لیلی از احوال مجنون غافل است در لباس چشم آهو دیده‌بانی می‌کند

5 ابر نیسان می‌کشد سر در گریبان صدف کلک صائب هرکجا گوهرفشانی می‌کند