تا عبیر افشانی زلف ترا از صائب تبریزی غزل 2375

1 تا عبیر افشانی زلف ترا نظاره کرد نکهت پیراهن یوسف گریبان پاره کرد

2 نو نیاز عشق چون فرهاد و مجنون نیستیم طفل ما مشق جنون بر تخته گهواره کرد

3 زخم من چون ماه نو تا گوشه ابرو نمود تیغ چون دیوانگان زنجیر جوهر پاره کرد

4 همچو شبنم غوطه در سرچشمه خورشید زد در عرق هر کس گل روی ترا نظاره کرد

5 کار ما اکنون به لطف بی گمانت بسته است کآنچه می بایست کردن، سعی ما یکباره کرد

6 هیچ کافر را الهی کودک بدخو مباد! چاره جوییهای دل صائب مرا بیچاره کرد