می دو ساله نشاطش کم از از صائب تبریزی غزل 1816

1 می دو ساله نشاطش کم از جوانی نیست شراب کهنه کم از عمر جاودانی نیست

2 که باز حرف گلوگیر توبه را سر کرد؟ که در بدیهه مینای می روانی نیست

3 ز جاده سخن راست، پای بیرون نه که هیچ علم چو علم مزاج دانی نیست

4 چسان به خامه دهم شرح اشتیاق ترا؟ چو شمع، سوزش پنهان من زبانی نیست

5 به زیر منت خشک خضر مرو زنهار که آب روی، کم از آب زندگانی نیست

6 میار سر ز گریبان چه برون یوسف که رحم در دل سنگین کاروانی نیست

7 به شاخسار قفس واگذار مرغ مرا که بال بسته شکست من آشیانی نیست

8 مکش به طعن گرانجانیم ز بیدردی که برفشاندن جان آستین فشانی نیست

9 قسم به عزلت عنقا که کوی خاموشان به آرمیدگی ملک بی نشانی نیست

10 به گوشه ای بنشین و خموش شو صائب کنون که رونق بازار نکته دانی نیست