به زیر خاک غنی از صائب تبریزی دیوان اشعار 479

1 نیست غیر از آه، دلسوزی دل افگار را شمع بالین از تب گرم است این بیمار را

2 گوهر از سفتن بود ایمن در آغوش صدف به ز خاموشی نباشد محرمی اسرار را

1 عشق کو تا چاک سازم جامه ناموس را پیش زهاد افکنم این خرقه سالوس را

2 هیچ کس از رشته کارم سری بیرون نبرد نبض من بند زبان گردید جالینوس را

1 در هوای کام دنیا می فشانی جان چرا؟ می کنی در راه بت صید حرم قربان چرا؟

2 چیست اسباب جهان تا دل به آن بندد کسی؟ می کنی زنار را شیرازه قرآن چرا

1 نیست در دیده ما منزلتی دنیا را ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

2 زنده و مرده به وادید ز هم ممتازند مرده دانیم کسی را که نبیند ما را

1 ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر بستم تو با اغیار خوش بنشین که من بار سفر بستم

2 همان بهتر که روگردان شوم از خیل مژگانش به غیر از خون دل خوردن چه طرف از نیشتر بستم

1 نیست یک نقطهٔ بیکار درین صفحهٔ خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده‌ایم؟