به چشم خفته شکرخواب اگر از صائب تبریزی غزل 1661

1 به چشم خفته شکرخواب اگر چه مهتاب است بیاض دیده روشندلان شکرخواب است

2 میان باده کشان بی تکلفی باب است رعایت ادب اینجا خلاف آداب است

3 به زیر چرخ نماند دل تمام عیار صدف شکن بود آن گوهری که شاداب است

4 مخور فریب سخاوت ز چرخ کج رفتار که طعمه ای که دهد روی پوش قلاب است

5 شتاب در ره مقصد درنگ می آرد که خرج راه شود رهروی که بیتاب است

6 مده به خلوت دل ره فسرده طبعان را چراغ مرده چه لایق به کنج محراب است؟

7 به غیر مسجد و میخانه ای که مستثناست نخوانده هر که به هر خانه رفت سیلاب است

8 اگر چه آب نسازد چراغ را روشن فروغ شعله آواز از می ناب است

9 میان صوفی پشمینه پوش و زاهد خشک تفاوتی است که در خار پشت و سنجاب است

10 به گرد دامن منزل کجا رسی صائب؟ چنین که عزم ترا پای سعی در خواب است