هزاران قبه عالی کشیده سر از عمعق بخاری قطعه‌ 1

عمعق بخاری

شعربعدی

64 / 1

شعر قبلی

خانه / عمعق بخاری / دیوان اشعار عمعق بخاری / مقطعات و اشعار پراکنده در دیوان اشعار / قطعه‌ شماره 1

1 هزاران قبه عالی کشیده سر با بر اندر که کردی کمترین قبه سپهر برترین دروا

2 چو گرگ ظلم را کشتی بزور بازوی عدلت زانبوهی شده صحرای اقلیم تو چون کمرا

3 یکی دبه در افگندی بزیر پای اشتربان یکی بر چهره مالیدی مهار ماده ما را

عمعق بخاری

شعر شعر کهن قطعه‌ عمعق بخاری

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از عمعق بخاری

1 خط تو، که چون مشک شد از خامه حسن طغرای ملاحتست و سر نامه حسن

2 خورشید، کزوست گرم هنگامه حسن در نیل زد از رشک رخت جامه حسن

1 غم تو خجسته بادا، که غمیست جاودانی ندهم چنین غمی را بهزار شادمانی

2 منم آنکه خدمت تو کنم و نمی توانم تویی آنکه چاره من نکنی و می توانی

1 اگر موری سخن گوید، و گر مویی روان دارد من آن مور سخن گویم، من آن مویم که جان دارد

2 تنم چون سایه مویست و دل چون دیده موران ز هجر غالیه مویی، که چون موران میان دارد

شعربعدی

64 / 1

شعرقبلی