اندیشه ز طوفان نبود دیده از صائب تبریزی غزل 804

1 اندیشه ز طوفان نبود دیده تر را گیرد ز هوا کشتی من موج خطر را

2 از صحبت ناجنس به کامل نرسد نقص از تلخی بادام چه پرواست شکر را؟

3 فریاد که قسمت ز عقیق لب خوبان جز خوردن دل نیست من تشنه جگر را

4 راز دل سودازدگان حوصله سوزست در سوخته پنهان نتوان کرد شرر را

5 از اشک نگردد دل سنگین بتان نرم با رشته محال است توان سفت گهر را

6 جمعی که رسیدند به سر منزل تسلیم در رهگذر سیل گشایند کمر را

7 گردد هنر از صافدلی عیب نمایان از تنگی چشم است چه اندیشه گهر را؟

8 از خط مکن اندیشه ز کوته نظری ها کز هاله به پرگار شود حسن، قمر را