1 آنها که به فردوس رخ یار فروشند از سادگی آیینه به زنگار فروشند

2 گنج دو جهان قیمت یک چشم زدن نیست گر زان که به زر لذت دیدار فروشند

3 درد دل بیمار به هرکس نتوان گفت این جنس گران را به پرستار فروشند

4 سازند عیان محضر بی‌مغزی خود را جمعی که به هم طره دستار فروشند

5 بی‌زرق و ریا نیست نماز شب زاهد معیوب بود هرچه شب تار فروشند

6 چون یوسف از امداد خسیسان مرو از راه کز چاه برآرند و به بازار فروشند

7 مفروش دلی را چو خریدی به دو عالم کاین نیست متاعی که به بازار فروشند

8 پروانه سبق برد ز بلبل به خموشی حیف است که کردار به گفتار فروشند

9 بی‌مغز گروهی که به آشفته‌دماغان چون صبح پریشانی دستار فروشند

10 صائب مگشا لب که به بازار خموشان در جیب صدف گوهر شهوار فروشند