1 تشنه خون کرد مستی چشم فتان ترا خواب سنگین شد فسانی تیغ مژگان ترا

2 این لطافت نیست هرگز میوه فردوس را می توان خوردن به لب سیب زنخدان ترا

3 حلقه ها در گوش سرو از طوق قمری می کشد گر به گلشن ره فتد سرو خرامان ترا

4 دیده شبنم که در پیراهن گل محرم است حلقه بیرون در باشد گلستان ترا

5 چون نباشم چشم بر راه نسیم التفات؟ من که پروردم به آب چشم، ریحان ترا

6 قدر من این بس که چون ابر بهار از آب چشم تازه دارم خار دیوار گلستان ترا

7 گر چه افکار تو صائب سر به سر سنجیده است این غزل مشهور خواهد کرد دیوان ترا