هیچ لب زیر فلک بی ناله از صائب تبریزی غزل 1307

1 هیچ لب زیر فلک بی ناله جانکاه نیست تار و پود عالم امکان به غیر از آه نیست

2 ساده لوحی می کند میدان جولان را وسیع پیش پای دوربینی یک قدم بی چاه نیست

3 نیست غافل حسن مغرور از شکست و بست دل مهر تابان بی خبر از جمع و خرج ماه نیست

4 بر فقیران سجده شکرش چو مسجد واجب است هر سرایی را که چون منع در درگاه نیست

5 در غریبی می کند نشو و نما حسن غریب در وطن پیراهن یوسف به غیر از چاه نیست

6 مستی جاوید خواهی غوطه زن در بحر خم ورنه می در جام و مینا گاه هست و گاه نیست

7 آه حسرت ریشه نخل هوسناکان بود در بساط پاکبازان محبت آه نیست

8 پیش هر ناشسته رو اظهار حاجت مشکل است ورنه از دامان شب ها دست ما کوتاه نیست

9 نوش و نیش و خار و گل صائب هم آغوش همند در بساط آفرینش نقش خاطرخواه نیست