عالمی نیست که عزلت نبود از صائب تبریزی غزل 6253

1 عالمی نیست که عزلت نبود بهتر از آن نیست کنجی که قناعت نبود بهتر از آن

2 طرف صحبت اگر خضر و مسیحا باشد صحبتی نیست که خلوت نبود بهتر ازان

3 مادر شکر به حسن طلب است آبستن نیست شکری که شکایت نبود بهتر از آن

4 شرم از هر سر مو تیغ زبانی دارد نیست عذری که خجالت نبود بهتر از آن

5 نیست در سلسله چشمه حیوان موجی که دم تیغ شهادت نبود بهتر از آن

6 نیست در خاک وطن خاطر جمعی صائب که پریشانی غربت نبود بهتر ازان