دوستی های جهان با ریو از صائب تبریزی غزل 1163

1 دوستی های جهان با ریو و رنگ آلوده است شهد این مکار با چندین شرنگ آلوده است

2 دامن از خون شهیدان چیدن از انصاف نیست کز شفق خورشید هم دامن به رنگ آلوده است

3 سعی کن نامی درین عالم به گمنامی برآر ورنه هر نامی که هست اینجا به ننگ آلوده است

4 باده ممزوج می باید دل بیمار را سازگار طبع عاشق صلح جنگ آلوده است

5 دختر رز را مکن زنهار صاحب اختیار کاین سیه رو نام مردان را به ننگ آلوده است

6 بر سر جوش است دیگر خون حشر انتقام تا که از خون ضعیفان باز چنگ آلوده است؟

7 از خدنگ او چرا دل می کند پهلو تهی؟ گرنه از خون رقیبان آن خدنگ آلوده است

8 جود بی منت مجو از کس که خورشید بلند از فروغ خود به خون رخسار سنگ آلوده است

9 بی شفق هرگز بساط چرخ خشم آلود نیست دایم از خون چنگ و دندان پلنگ آلوده است

10 کی دل بیتاب را مانع ز رفتن می شود؟ وعده صلحی که با صد عذر لنگ آلوده است

11 عاشقان صائب بلا گردان معشوق خودند زین سبب بال و پر طوطی به زنگ آلوده است