دنیا برای بیخبران عیش از صائب تبریزی غزل 2003

1 دنیا برای بیخبران عیش خانه ای است مرغ حریص را گره دام، دانه ای است

2 شور مرا نسیم بهاران بهانه ای است هر شاخ گل، جنون مرا تازیانه ای است

3 از اختیار ناقص خود دست شستن است گر بحر بیکران جهان را کرانه ای است

4 شوری که کوه سر به بیابان نهد ازو بخت به خواب رفته ما را فسانه ای است

5 آزاده ای که خاک نهادی است مشربش بر صدر اگر قرار کند، آستانه ای است

6 دل را بس است از دو جهان درد و داغ عشق مرغ غریب را پر و بال آشیانه ای است

7 زنهار پا برون منه از گوشه قفس مطلب ز زندگانی اگر آب و دانه ای است

8 چون آفتاب خنده بر آفاق می زند آن را که همچو چهره زرین، خزانه ای است

9 صحن چمن ز نغمه طرازان تهی شده است از بلبلان به جای، همین آشیانه ای است

10 صائب در کریم به محتاج بسته نیست طاعت وسیله ای و عبادت بهانه ای است