شراب زندگی درخاکساریهاست از صائب تبریزی غزل 4647

1 شراب زندگی درخاکساریهاست بی غش تر بود نخل برومند از زمین نرم سرکش تر

2 به خون آرزویی می تپدهر ذره ازخاکم ندارد گرد بادی دشت عشق ازمن مشوش تر

3 جهانسوزی کزاومن منصب پروانگی دارم گل رخساراو درعالم آب است آتش تر

4 بهشتی کزخیالش خواب زاهدتلخ می گردد نداردگوشه ای از گوشه چشم تو دلکش تر

5 نلغزد چون زبان طوطی من ،کان شکرلب را بررویی است از آیینه ادراک بی غش تر

6 فلک درکاربی رویان کند هرزینتی دارد که پشت آیینه را ازروی می باشدمنقش تر

7 در ایام خزان صاف است آب جویها صائب زلال زندگی درموسم پیری است بی غش تر