رواق چرخ شد از شمع کلک از صائب تبریزی غزل 6330

1 رواق چرخ شد از شمع کلک من روشن که دیده است ز یک شمع نه لگن روشن؟

2 اگر چراغ سهیل از نسیم کشته شود توان نمودن از سیب آن ذقن روشن

3 عجب نباشد اگر سرنوشت خوان شده ام که گشت از خط ساغر سواد من روشن

4 ستاره سوختگی خال چهره سخن است ز نقطه ریزی کلک است این سخن روشن

5 توان ز زخم گرفتن عیار جوهر تیغ ز جوی شیر بود حال کوهکن روشن

6 که ره برون ز نهانخانه عدم می برد؟ نگشته صبح شکرخند ازان دهن روشن

7 چراغ دل ز جگر گوشه روشنی گیرد شد از عقیق لبت دیده یمن روشن

8 حدیث راست منور کند جهان صائب ز روی صبح بود صدق این سخن روشن