طریقِ مردمِ سنجیده خودستایی از صائب تبریزی غزل 1818

1 طریقِ مردمِ سنجیده خودستایی نیست که کارِ آتشِ یاقوت ژاژخایی نیست

2 به اهلِ دل چه کند حرفِ بادپیمایان؟ نشانه را خطر از ناوکِ هوایی نیست

3 ز خنده‌روییِ گردون فریبِ رحم مخور که رخنه‌های قفس رخنهٔ رهایی نیست

4 اگرچه دامنِ گل خوابگاهِ شبنم شد خوشم که دولتِ تردامنان بقایی نیست

5 شکنجهٔ نظرِ شورِ خلق دلسوز است به مدعا نرسیدن ز نارسایی نیست

6 اگر ترددِ خاطر سخن قبول کند کلیدِ رزق به‌غیر از شکسته‌پایی نیست

7 همیشه سروِ تهیدست ازان بود سرسبز که هیچ چشم به‌دنبالِ بینوایی نیست

8 کناره گیر ز مردم که بی‌دماغان را شکنجه‌ای بتر از پاسِ آشنایی نیست

9 به هر که هر چه دهی نامِ آن مبر صائب که حقِ خود طلبیدن کم از گدایی نیست