آب را بر باد ده، در چشم آتش خاک زن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 آب را بر باد ده، در چشم آتش خاک زن فرد شو چون مهر تابان خیمه بر افلاک زن
2 تا به کی از هستی موهوم باشی در حجاب؟ ماه تابانی، گریبان کتان را چاک زن
3 تنگدستان را به دولت می رساند فال نیک تنگدستان را به دولت می رساند فال نیک
4 اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن
5 نشأه رندی و می با یکدگر زیبنده است باده بی باک را با مردم بی باک زن
6 وحشی عشرت به آسانی نمی آید به دام پنجه امیدواری در کمند تاک زن
7 دست و لب در چشمه آتش بشو چون آفتاب بعد ازان خود را به قلب آب آتشناک زن
8 عدل را در وقت ظلم ای محتسب منظور دار حد ما چون می زنی باری به چوب تاک زن!
9 چند صائب مرکز نه حلقه ماتم شوی؟ خیمه بیرون از مصیبت خانه افلاک زن
دیدگاه‌ها **