سنگ در دیده ارباب بصیرت از صائب تبریزی غزل 1458

1 سنگ در دیده ارباب بصیرت گهرست خاک در پله میزان قناعت شکرست

2 حسن را نشو و نما از نظر پاک بود آبروی چمن از شبنم روشن گهرست

3 دیده بد به تو ای ترک ختایی مرساد! که بدخشان ز لب لعل تو خونین جگرست

4 کشتی از باد مخالف متزلزل گردد دل به جا نیست کسی را که پریشان نظرست

5 از فضولی است ترا دست تصرف کوتاه بهله قالب چو تهی کرد مقامش کمرست

6 آنچه مانده است ز ته جرعه عمرم باقی خوردنش خون دل و ماندن او دردسرست

7 می کند قطع به سر، راه طلب را صائب هر که چون سوزن فولاد حدیدالبصرست