بوی پیراهن دلیل راه شد یعقوب از صائب تبریزی غزل 17

1 بوی پیراهن دلیل راه شد یعقوب را هست از طالب فزون درد طلب مطلوب را

2 کاه را بال و پر پرواز گردد کهربا نیست در دست اختیاری سالک مجذوب را

3 حسن را از دیده های پاک نبود سرکشی می کشد آیینه بی مانع به بر محبوب را

4 بوته خاری است جنت مو دیدار ترا سیر چشمی می کند مکروه هر مرغوب را

5 بی قراری می شود بال و پر موج خطر نیست جز تسلیم لنگر بحر پر آشوب را

6 دید تا درد گران سنگ من بی صبر را شد زبان شکر امواج بلا ایوب را

7 از شکستن می شود پوشیده در دل راز عشق پاره کردن می کند سربسته این مکتوب را

8 پیش روشن گوهران یک جلوه دارد خار و گل کی کند صائب تمیز آیینه زشت و خوب را؟