لب خاموش نمودار دل پر از صائب تبریزی غزل 1496

1 لب خاموش نمودار دل پر سخن است جبهه بی گره آیینه خلق حسن است

2 چون خدنگی که کند دست در آغوش کمان به میان رفتن من بهر کنار آمدن است

3 وادی عشق نگردد به گرانجانی قطع قدم اول این راه سفر در وطن است

4 مانع وحدت عارف نشود کثرت خلق بیشتر خلوت این طایفه در انجمن است

5 باده در ساغر من خون جگر می گردد خاک پیمانه من از گل بیت الحزن است

6 سرمه از فیض سفر مایه بینش گردید صیقل تیرگی بخت جلای وطن است

7 لب افسوس مرا زخم پشیمانی نیست دست بر هم زدن من مژه بر هم زدن است

8 پنبه از گوش برون کن که بناگوش سفید دم صبحی است که صبح دوم آن کفن است

9 جز خراش جگر و چهره خونین صائب دیگر از نام چه در دست عقیق یمن است؟