1 نفس از توبه صادق دم عیسی گردد دست از بیعت تقوی ید بیضا گردد

2 پرتو شمع محال است به روزن نرسد دل چو روشن شود اعضاء همه بینا گردد

3 گرد عصیان اگر از چهره دل پاک کنی از فروغ تو زمین آینه سیما گردد

4 لب اگر از لب پیمانه می برداری نفس پاک تو جان بخش چو عیسی گردد

5 اگر از جلوه مینا گذرانی خود را فیض نازل به تو از عالم بالا گردد

6 ملک بیگانه بود بیخبری عاقل را کسی از بهر چه در کشور اعدا گردد؟

7 دست رغبت ز حنای می گلرنگ بشوی تا ز روشن گهری چون ید بیضا گردد

8 در حریمی که کشد خط به زمین جبهه عقل کلک صائب ز فضولی است که گویا گردد