1 راز ما را ناله شبگیر بیرون می دهد شورش دیوانه را زنجیر بیرون می دهد

2 نیست از سنگین دلیها گر نگریم در وداع زخم تیغ تیز خون را دیر بیرون می دهد

3 شکر می گردد شکایت بر زبان عاشقان می خورد خون، جوهر این شمشیر بیرون می دهد

4 دایه هر خونی که از بدخویی طفلان خورد از محبت در لباس شیر بیرون می دهد

5 می شود صائب چو گل از آتش خجلت کباب خنده را هرکس که بی تدبیر بیرون می دهد