غم از سنگ ملامت نیست سرگرم از صائب تبریزی غزل 2819

1 غم از سنگ ملامت نیست سرگرم محبت را دو بالا خنده این کبک از کوه و کمر گردد

2 دعای بیخودان نومید برگشتن نمی داند اثر مگذار از خود تا دعا صاحب اثر گردد

3 مصور شد مرا این نکته در محراب از واعظ که هر کس رو به خلق آرد رخش از قبله برگردد

4 ندارد پیروی دل واپسی، پیشی مجو بر کس که در دنبال باشد چشم هر کس راهبر گردد

5 گذارد چون صدف هر کس زغیرت بر جگر دندان به اندک فرصتی صائب دهانش پرگهر گردد

6 فروغ روی آتشناک از خط بیشتر گردد زخاک این آتش سوزنده افزون شعله ور گردد

7 زخونریز اسیران نیست باک آن جامه گلگون را ز اشک شمع کی پیراهن فانوس تر گردد؟

8 زکوه قاف آسان است عنقا را برآوردن صدا از کوه تمکین تو ممکن نیست برگردد