1 غم ز محنت خانه من شاد می آید برون سیل از ویرانه ام آباد می آید برون

2 دامن دولت به آسانی نمی آید به دست این هما از بیضه فولاد می آید برون

3 از غم عشاق حسن لاابالی فارغ است با هزاران طوق، سرو آزاد می آید برون

4 تا گشاید عقده ای از زلف آن مشکین غزال خون ز چشم شانه شمشاد می آید برون

5 در دل سنگین شیرین جای خود وا می کند هر شرر کز تیشه فرهاد می آید برون

6 از خشن پوشان فریب نرم گفتاری مخور کاین صفیر از خانه صیاد می آید برون

7 خنده دلهای بی غم می کند دل را سیاه عاشق از سیر چمن ناشاد می آید برون

8 هر که زانو ته کند چون زلف در دیوان حسن در فنون دلبری استاد می آید برون

9 از در و دیوار محنت خانه من چون جرس صائب از شور جنون فریاد می آید برون