رتبه آزادگی در بندگی از صائب تبریزی غزل 1175

1 رتبه آزادگی در بندگی پوشیده است پله معراج در افکندگی پوشیده است

2 ابر رحمت را کند اشک ندامت مایه (دار) آبروی عفو در شرمندگی پوشیده است

3 نیل چشم زخم می باید دل آزاده (را) خط آزادی به داغ بندگی پوشیده است

4 چهره ماه از طمع داغ کلف دارد مدام روسیاهی جمله در گیرندگی پوشیده است

5 برق را هر چند نتوان کرد پنهان زیر ابر در سواد چشم او بازندگی پوشیده است

6 بوسه در لعل لب سیراب آن جان جهان همچو جان بخشی در آب زندگی پوشیده است

7 دیدن داغ عزیزان لازم پایندگی است روی این ظلمت به آب زندگی پوشیده است

8 در کمینگاه خموشی می توان دریافتن آنچه از آفات در گویندگی پوشیده است

9 بی رفیقان آب خوردن می دهد خجلت ثمر خضر را از دیده ها شرمندگی پوشیده است

10 دولت و پایندگی با هم نمی گردند جمع بر سکندر چشمه سار (زندگی) پوشیده است

11 روی خود را بعد مردن صائب از شرم گناه در نقاب خاک از شرمندگی پوشیده است