1 اهل همت بحر را از خار و خس پل بسته اند گوشه دامان به دامان توکل بسته اند

2 در گلستانی که غیرت باغبانی می کند روی گل وا کرده اند و چشم بلبل بسته اند

3 از غبار لشکر خط خال رو گردان شود خوش دلی این غافلان بر زلف و کاکل بسته اند

4 فیض یکرنگی تماشاکن که گلچینان باغ بارها از بال بلبل دسته گل بسته اند

5 بر سفر کردن درین زودی دلیل روشن است این که از شبنم جرس بر محمل گل بسته اند

6 بر نیامد شور صائب از شکرزار سخن تا زبان طوطی خوش حرف آمل بسته اند