کام از جهانِ دون به هوس می‌توان گرفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 کام از جهانِ دون به هوس می‌توان گرفت این شهد ریزه را به مگس می‌توان گرفت
2 در عشق، فیض چاک گریبان غنچه را از رخنه‌های دام و قفس می‌توان گرفت
3 غیرت اگر قرار به عاجزکشی دهد دامان گل ز پنجهٔ خس می‌توان گرفت
4 دست از فروغ باده اگر در حنا بود تیغ برهنه را ز عسس می‌توان گرفت
5 امروز نیست غیر دل بی‌غبار ما آیینه‌ای که پیش نفس می‌توان گرفت
6 دوران خط رسید و تو از حرص دلبری نشناختی که دل ز چه کس می‌توان گرفت
7 چون صبح اگر عزیمت صادق مدد کند آفاق را به یک دو نفس می‌توان گرفت
8 با هرزه‌گو درآی ز راه ملایمت صائب به پنبه حلق جرس می‌توان گرفت