طغیان نفس بیش به وقت غنا از صائب تبریزی غزل 4255

1 طغیان نفس بیش به وقت غنا شود مار ضعیف بر سر گنج اژدها شود

2 از بوی پیرهن گذرد آستین فشان از دست هر که دامن فرصت رها شود

3 چون تیر راست، گرد هدف می کند طواف از بار درد قامت هر کس دو تا شود

4 ساز سیاه، دیدن همکار سینه را آیینه چون به آب رسد بی صفا شود

5 از شبنم غریب اقامت مدار چشم در گلشنی که بوی گل از گل جدا شود

6 آن غنچه ای که بود بر او تنگ لامکان در تنگنای چرخ چه مقدار وا شود

7 صائب گره گشاده نمی گردد از گره محتاج را چه عقده ز محتاج وا شود