1 افسر سر گرمی مهر از فروغ جام اوست خرده انجم سپند روی آتش فام اوست

2 ذکر او دل زنده دارد چرخ مینا رنگ را جان این فیروزه در دست خواص نام اوست

3 صبح محشر انتظار جلوه او می کشد چشم خورشید قیامت بر کنار بام اوست

4 گل عبث در دامن باد صبا آویخته است گوش هر بی درد، کی شایسته پیغام اوست؟

5 روی در بیت الحرام عشق دارد آفتاب پرنیان صبح صادق جامه احرام اوست

6 مردم باریک بین در وصل هجران می کشند مرغ زیرک گر به شاخ گل نشیند دام اوست

7 ابر سیرابی که بر خارا کند گوهر نثار وز ندامت تر نگردد، التفات عام اوست

8 از سر سرگشته گرداب و رقص گردباد می توان دانست بر و بحر بی آرام اوست

9 چون نترسد چشم من صائب ز زهر چشم او؟ شور دریای محیط از تلخی بادام اوست