غفلت تر دامنان را حاجت از صائب تبریزی غزل 1322

1 غفلت تر دامنان را حاجت پیمانه نیست چشم خواب آلود نرگس گوش بر افسانه نیست

2 گوهر درج خموشی از شکستن ایمن است زخم دندان تأسف بر لب پیمانه نیست

3 خشکی سودا، قلم در ناخنش نشکسته است آن که می گوید قلم بر مردم دیوانه نیست

4 هر که می آید، به آب رو از اینجا می رود قفل منع و چین ابرو بر در میخانه نیست

5 حسن ذاتی بی نیاز از صنعت مشاطه است زلف جوهر دست فرسود نسیم و شانه نیست

6 مهربانی های صیادست دامنگیر ما در قفس دلبستگی ما را به آب و دانه نیست

7 رشته کار تو صائب ناخنم را ریشه ساخت این قدر عقد گره در سبحه صد دانه نیست